Op gitaar en vocalen hebben  wij Jaap, hij was al aan het pingelen vanaf zijn 13e jaar en een man die jaren van oefenen heeft geïnvesteerd om te komen tot wat hij nu is. One Hell of a gitarist. Bij de Simca's speelt hij electrische gitaar maar hij speelt nog in 3 of 4 andere bands waarin hij varieërt tussen acoustisch, fingerpicking of rock guitar zonder enige probleem. 

Dan hebben we Tony die de bovengenoemde heer al heel wat jaren kent omdat ze als broers al jaren samen hebben gespeeld. Namelijk vanaf het moment dat ze hun instrumenten kregen.  Tony begon met klasiek piano maar kreeg al vrij rap een voorliefde richting Jazz en Blues en aangezien zijn broer de zelfde muziek luisterde was de combinatie snel daar. Bij de Simca's is het  piano spel van Tony echt een geweldige stuwende input binnen de songs. 

De derde man is Jaco en dat is altijd die jongen geweest die je lucht drummend zag staan bij ieder concert waar hij heen ging. Hij heeft dit tot wel 20 jaar lang geperfectioneerd tot in de hoogste regionen. En toen plotseling (niemand zag het aankomen) kocht hij een drumstel. Gelukkig voor ons... De man is echt getalenteerd en heeft vriend en vijand verbaasd met zijn strakke beats. Oh en tussen haakjes hij is ook de Benjamin van de band.

En dan als hekkensluiter hebben we Nils de man met de hoed en een of andere Fender basgitaar om zijn nek. Nog altijd is hij een liefhebber van old-school hard-rock maar langzaam maar zeker is ook hij bekropen door het Blues virus en luistert hij soms nu zelfs naar Country. Hij is in het verleden de zanger geweest van de nodige Punk bands maar de Simca's kregen hem zo gek om basgitaar te gaan spelen en daarbij is hem uitdrukkelijk verboden om te zingen.